Ja het was inderdaad een tijdje stil op floriankoopmans.nl . Niet omdat er niks te melden viel, maar meer omdat het regelmatig bijhouden van een blog toch wel wat tijd vraagt.
Het laatste verhaal eindigde in NY, waar het niet doorgaan van de marathon toch wel een flinke domper was op de vreugde van de maanden daarvoor. Ondanks dat heb ik met mijn mede Kika-lopers er maar het beste van gemaakt. Gelukkig had ik mijn marathon al "op zak", dus sportief gezien was het niet zo'n ramp. Maar ik moet het natuurlijk nog wel een keertje gaan meemaken, 2014 zou dat wel gaan worden.
Na terugkomst moest ik toch maar weer een nieuw doel zetten, de conditie was immers nog prima. Dat bleek aan het eind van het jaar dan ook in Linschoten, waar mijn PR op de halve werd aangescherpt tot 1:23:nogwat.
Met zo'n PR zou de gewenste 2:59:59 toch mogelijk moeten zijn. Ondertussen was al duidelijk geworden dat dit dan maar in Berlijn moet gaan gebeuren, ruim de tijd...dacht ik. Totdat ik me tijdens een van de eerste vakantiedagen in Polen liet verlijden tot wat sprintjes op het grasveld van de plaatselijke atletiekbaan. Plotselinge pijn in mijn hak maakte lopen opeens een pijnlijke bezigheid, maar het kwam niet in me op dat dit wel eens een langdurige blessure zou kunnen zijn. De langlaufvakanties in Polen en Oostenrijk gingen dan ook gewoon door, zonder overdreven veel pijn. Maar in- en uitlopen was minder lekker. Helaas kon de sportarts bij terugkomst ook geen uitsluitsel geven, het kon aanhechting Achillespees, slijmbeurs of peesplaat zijn. Dat is ondertussen alweer een maand of 4 geleden en pas nu durf ik te zeggen dat het echt de goede kant op gaat. Tijd dus om definitief Mission Berlin te beginnen, want die paar maanden zijn zo voorbij.
Na veel alternatieve training, zoals wielrennen, snelwandelen (ja echt waar!), de crosstrainer en de Alter-G loopband, kan ik eindelijk weer wat vaker lopen. Natuurlijk kon een test van de huidige conditie ook niet uitblijven, gister tijdens de 3e wedstrijd van de Zomeravondcup moest dat gebeuren. 
Een toptijd zat er natuurlijk niet in, maar op zich viel het ook niet echt tegen. 42:45 op de 10km is een beginnetje. Maar belangrijker is, dat de hak het redelijk heeft gehouden. Wel wat pijn vandaag, maar niet meer dan na een gewone training. Dat is hoopgevend!
Moet ook wel, want in minder dan 3 weken begint mijn 16-weeks schema dat zou moeten lijden naar een mooie tijd in Berlijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten