donderdag 7 juni 2012

Zomeravondcup, wat een feest

Gisteravond was de afsluitende loop van de Zomeravondcup competitie bij Hellas in Overvecht. Na 2 lopen rond de Uithof / Rhijnauwen, was dit de 2e loop op deze locatie. De route loopt langs de Vecht en rond Oud Zuilen en is op delen zeker schilderachtig te noemen. Gister zullen niet alle lopers (inclusief mijzelf) daar oog voor gehad hebben, want de omstandigheden waren toch wat zwaarder dan verwacht. Niet alleen de wind tegen langs de Vecht, maar ook de opeens opgelopen temperaturen deden de gelopen tijden geen goed. Maar dat mocht de pret niet drukken, ik ben in topvorm en dat betekend knallen. Het ultieme doel is natuurlijk nog steeds die 37-er, maar vandaag was ook de finale van het klassement van belang. Om mijn 2e plek in het klassement te up-graden naar No.1 moest ik 28 seconden goedmaken op Jacob. Dat zal niet meevallen want elke keer was hij net zo'n 10 tot 20 seconden voor mij ge-finished. Bijkomend probleem, ik had geen idee wie in de gaten te houden, want Jacob kende ik nog niet.
Er stond dus een kilometertijd van 3:48 op het programma voor die gewenste 37.59. Eerste kilometer natuurlijk geen probleem, exact 3:48. Tweede kilometer ook prima, zelfs iets voorsprong op het schema genomen ondanks vervelend keerpunt. Toen zakte het tempo in mijn groepje wat in en was het tijd om te versnellen, bij doorkomst 3K exact op schema maar wel de voorsprong op het schema kwijt. Vanaf dat punt kwamen we langs de Vecht te lopen, prachtig maar de snelheid was eruit. Tijd om de regie in eigen hand te nemen en kopwerk te gaan doen tegen de wind in. Doorkomst 4K, 10 seconden boven schema. Wel liep ik in op meerdere lopers voor me en een groep met lopers die ik meestal voor me zie ... liepen nu achter me, vast een goed teken. De draai van de Vecht naar het 5k punt is niet ideaal, maar in ieder geval geen wind meer. Doorkomst 5K in 19:11, 11 seconden boven schema dus. De drankpost sla ik maar over, want zo'n klotsend bekertje water doet me meestal weinig goed. De exacte doorkomst-tijden van de volgende kilometers ben ik kwijt, maar ik weet nog wel dat ik nog een paar lopers inhaalde en niet veel meer toegaf op m'n schema. Maar die 11 seconden terugwinnen zag ik ook niet zomaar gebeuren, zo rond de 6 - 7 kilometer voelde het niet echt fris meer. Daarna kwam Pieter-Jelle voorbij scheuren, had ik dus ook niks aan. Vanaf kilometer 8 weer langs de Vecht en de baan bijna weer in het zicht. Doorkomst bij 9K was zo rond 34:25, ik had dus een laatste kilometer van 3:34 nodig. Dat zat er helaas, zelfs met een flinke eindsprint, niet in. Zelf klokte ik 38:11, wat toch weer een PR zou betekenen. In de uitslagen kwam uiteindelijk 38:13 achter mijn naam te staan, wat een evenaring van mijn PR gelopen tijdens de 2e Zomeravondcup betekende. Helemaal niet slecht, zeker als ik kijk naar welke cracks ik deze keer achter me wist te laten. Na wat rekenwerk was de prijsuitreiking voor het klassement in de volle kantine van Hellas. Maar eerst natuurlijk de verloting op startnummer. Ik zag heel wat gereedschapskisten, tompouces, sokken, tasjes en schroevendraaiers aan me neus voorbijgaan. Dat was natuurlijk een kleine domper op de feestvreugde. Maar met een leuke podiumplaats in het vooruitzicht kon ik dat wel hebben. Nadat onder anderen Agnes, Ilonka, Anneke, Falco, Rik en Marc het podium al mochten beklimmen, was het de beurt aan de M45's . Waarbij ik had me ingesteld op een tweede plaats.. want die 28 seconden had ik vast niet goedgemaakt. Groot was dan ook mijn verbazing toen ik als eerste naar voren werd geroepen, nummer 1 in het M45 klassement! Hoe is het mogelijk? Ik bleek precies 29 seconden voor Jacob te zijn geĂ«indigd, om in het klassement dus 1 seconde voorsprong te nemen. Als Jacob toch eens had geweten wie hij in de gaten moest houden? In ieder geval weten we nu voor een volgend gelegenheid het plaatje bij de naam, kan handig zijn. Ik ging dus naar huis met een voldaan gevoel en ook nog eens bloemen en veertig Euro voor Kika.
En ook de collectebus voelde weer goed gevuld aan, top! Heb je nog steeds geen Hellas polsbandje weten te bemachtigen? stuur me een mailtje en ik laat je weten wat de opties zijn. Bestudering van de opgeslagen gegevens leerde mij achteraf dat ik een gemiddelde pas-frequentie van 180 had, leuk detail waar ik heel tevreden mee ben. Het enige minpuntje van de avond (naast het missen van de gereedschapskist dan) zijn de weer terugkerende blaren, waar ik juist vanaf dacht te zijn. Als dat maar goed gaat bij de Slachtemarathon.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten